Time se šef hrvatske države – koji danas dolazi u BiH – po ko zna koji put umiješao u političke odnose u BiH, i to na krajnje neprimjeren način.

“Kontakt s Miloradom Dodikom ima istu svrhu zaoštravanja napada na evropsku politiku i evroatlantske strukture. Jasno je, naime, da je unutar evroatlantske politike uspostavljen konsenzus, iz kojeg iskaču jedinom oficijelna mađarska politika i Milanović, o izolaciji Dodika kao aktera koji djeluje destruktivno unutar BiH. Kako se čini, čak niti autoritarni predsjednik Srbije Aleksandar Vučić ne želi jasno stati u Dodikovu odbranu, osim uopštenom formulom o tome kako Beograd neće uvoditi sankcije protiv Dodikova entiteta“, navodi Đenero.

Prema njegovim riječima, napadi na pravosudne institucije BiH i međunarodnu zajednicu, iz Srbije dolaze od radikalnih nacionalističkih opcija, s margina vlasti, ali ne i od stvarnog nosioca moći.

“Milanović je “pritužbu” Dodika zbog podnošenja krivične prijave protiv njega iskoristio za obračun sa Visokim predstavnikom međunarodne zajednice Kristijanom Šmitom i za pokušaj ponižavanja Bosne i Hercegovine, koju je označio kao traljavo vođenu koloniju“, podsjeća sagovornik Radiosarajevo.ba portala.

Prema njegovim riječima, dva su nivoa motiva Milanovića za ovakvo djelovanje.

“S jedne strane je to njegova eurofobija i suprotstavljanje zajedničkim evroatlantskim politikama, a s druge strane uvjerenje da je Dodik poželjni partner njegovoj politici, koja ne skriva svoj ekspanzionizam u odnosu na susjednu državu. Davno je Milanović rekao da po njemu, kad Srbi odluče otići iz BiH, “Hrvatska ne može ostaviti Hrvate iz BiH s onima“, misleći na Bošnjake. I bez deklarativnog raspada BiH, Dodik je za njega partner, jer on zagovara totalno razdvajanje triju naroda u BiH i poništavanje ikakve posebne vrijednosti ove države, koja nadilazi zbroj identiteta triju konstitutivnih naroda“, istakao je Đenero.

Prema njegovim riječima, činjenica je da su i Dodik i Milanović klijenti Putinovog totalitarnog režima.

“Dodik posve otvoreno, Milanović na “sofisticiraniji način”, dodatno učvršćuje tu povezanost. I Dodik i mađarska vlast, i Milanović, zastupaju vrijednosti “kvazisuverenizma”, koji im je zajednički s Putinovom “idelogijom”, ali ih povezuje i s besprizornim protivdemokratskim strankama širom Evropske unije, a te su stranke odreda klijenti režima u Moskvi. Milanović igra svoju unutrašnju političku igru, jer krajem iduće godine će se suočiti s reizborom, pa nastoji učvrstiti svoju poziciju na protivevropskom krilu hrvatske politike, ali sve više mašta i o tome da bude doživljen kao jedan od evropskih protivdemokratskih lidera, onih koji snuju povratak evropskog kontinenta u stanje kakvo ga je obilježavalo prije stvaranja mirovnog pokreta poznatog kao evropska integracija“, zaključuje Đenero.

Milanović i naklapanja o “otmici” huligana u Grčkoj

Đenero upozorava kako Milanovićevi protivevropski stavovi nisu očiti samo u kontaktima sa Dodikom.

“U slučaju uhapšenih huligana u Grčkoj, naklapa o otmici hrvatskih građana i napada Evropsku uniju, koja bi ove po njegovu mišljenju trebala izvući iz grčkog zatvora“, kazao je Đenero.