Popović Samardžić ističe da je u jednoj bolnici četvoro specijalista bilo angažovano u ambulantama usled čega je cijelo bolničko odjeljenje bilo bez ijednog ljekara.

Ona navodi da nijesu urađeni protokoli koji regulišu kvalitet liječenja i garantuju sigurnost ljekarima, što se najbolje ogleda kroz odluke čelnih ljudi, koji zdravstvene usluge za sebe i svoje najbliže, umjesto u Crnoj Gori, traže u Turskoj.

“Iz Ministarstva zdravlja su tom prilikom poručili da odgovornost za praćenje i liječenje hitnih bolničkih pacijenata mogu preuzeti medicinske sestre. Od početka mandata aktuelnog sastava Ministarstva zdravlja nezavisno od stvarnih rezultata svjedočimo jednoj istoj formi saopštenja koja nije u korelaciji sa činjenicama sa kojima su suočeni zdravstveni radnici i pacijenti. Oni su „ponosni na ostvarene rezultate”, kroz svoja saopštenja prepoznaju „zadovoljnog pacijenta i zadovoljne zdravstvene radnike”, „intenzivno rade na poboljšanju uslova rada zdravstvenih radnika i liječenja pacijenata”, čak „intenzivno rade i na unapređenju socioekonomskog statusa zaposlenih u zdravstvu”, kazala je ona za Dan.

Popović Samardžić dodaje da, iako i mi sami priželjkujemo ovako optimističnu sliku stvarnosti, realnost izgleda mnogo drugačije.

“Takođe, iz ovog resora sa posebnim ponosom izdvajaju nabavku najsavremenijih aparata, poput četiri skenera za potrebe opšte bolnice u Beranama, Bijelom Polju, Nikšiću i Specijalnoj bolnici u Risnu. Iako i kao ljekari i pacijenti želimo da raspolažemo najsavremenijim aparatima, istina je drugačija. Pomenuti skeneri se ne mogu pohvaliti kvalitetom slike, namijenjeni su ustanovama sa malim brojem pregleda u cilju brze orijentacije, ali ne i ustanovama poput pomenutih, naročito ako nam je istinski cilj da se smanji opterećenje Kliničkog centra. Česti su komentari kolega da su prethodni skeneri u ustanovama u kojima su već postojali imali značajno bolji kvalitet slike”, ističe Popović Samardžić.

Ona podsjeća da ministarstvo u kontinuitetu najavljuje izgradnju nove bolnice u Pljevljima, gradu iz kojeg se odlazi i koji je prepoznat kao grad sa zagađenim vazduhom koji doprinosi povećanom broju oboljelih.

“U Opštoj bolnici u Pljevljima svojevremeno su radila 63 ljekara, danas ih ima samo 22. Većinu specijalizacija koju je ova bolnica raspisala i dodijelila uzalud je potrošila na ljude koji se u Pljevlja nijesu vratili. S druge strane, kolege koje su svoj život vezale za Pljevlja ostajale su bez specijalizacije. Broj Pljevljaka se iz godine u godinu smanjuje zbog sve izraženijih migracija stanovništva. Tako je danas prirodni priraštaj stanovnika u tom gradu, nakon Šavnika, najniži u Crnoj Gori i iznosi 9,7 promila prema podacima Monstata za 2018. godinu”, navodi ona.

“Ko će raditi u OB Pljevlja, o kakvom ulaganju od deset miliona govori ministar Hrapović za grad sa velikim problemom aerozagađenja od termoelektrane koje proizvodi hronično oboljele ne samo u Pljevljima, već i u cijeloj CG? Umjesto da rješavamo uzrok obolijevanja, mi pravimo bolnicu za liječenje posledica. Da li je ovo biznis ideja za razvoj grada koji je uzgred rečeno i rodni grad ministra Hrapovića? Ili je u pitanju nedostatak odgovornosti za javno izrečeno, a nikad realizovano? Sa druge strane, Podgorica je grad sa velikim prilivom stanovnika, oko 250.000 ljudi, a iz čijeg strateškog plana razvoja je izostavljena izgradnja gradske bolnice što od Ministarstva zdravlja nije isprovociralo ni najstidljiviju reakciju”, navodi Popović Samardžić.