Ovaj dvorac datira iz 17. vijeka, iako su u vrtovima tokom iskopavanja u 20. vijeku pronađeni i mnogo stariji podrumi za koje neki istražitelji tvrde da su ostaci starog dvorca koji je pripadao Templarima, ali za to još uvijek nema konkretnih dokaza. Središnji (barokni) dio dvorca je djelomično uništen u požaru 1896. godine, a iste godine je obnovljen u svom izvornom obliku. Dvorac je 1900. godine dobio i istočno krilo izgrađeno u neogotičkom stilu, dok je zapadno krilo izgrađeno u neorenesansnom.

Cijeli dvorac ima tačno devedeset devet kula. Sadrži 365 soba smještenih na 7.000 kvadratnih metara.

Nakon Drugog svjetskog rata dvorac nije imao stalnog vlasnika i bio je dom raznih institucija, a danas pripada Centru za javno zdravstvo. Iako se u njemu oporavljaju bolesnici, posjete turistima su dozvoljene. Dvorac takođe ima i kapelu koja se koristi kao koncertna dvorana, a od 1998. godine u njemu je smještena galerija u kojoj se redovno prikazuju izložbe raznih umjetnika.