Dok je Pitagora bio važna istorijska ličnost u razvoju matematike, neki naučnici zaključuju da on nije otkrio jednačinu koja je najviše povezana s njim - a2 + b2 = c2.

U stvari, postoji drevna vavilonska tabla, atraktivnog naziva IM 67118, koja koristi Pitagorinu teoremu za rješavanje dužine dijagonale unutar pravougaonika.

Ploča, koja je vjerovatno korišćena za podučavanje, datira iz 1770. godine prije nove ere - vijekovima prije nego što je Pitagora rođen oko 570. godine prije nove ere, prenosi "IFLScience".

Druga ploča iz perioda od 1800. do 1600. prije nove ere ima kvadrat sa obilježenim trouglovima unutra. Prevođenje simbola iz baze 60, sistema numerisanja koji su koristili drevni Vavilonci, pokazalo je da su ovi drevni matematičari bili svjesni Pitagorine teoreme (koja se ne zove tako, naravno) kao i drugih naprednih matematičkih koncepata.

"Zaključak je neizbježan. Vavilonci su znali odnos između dužine dijagonale kvadrata i njegove stranice: d=kvadratni korijen od 2", piše matematičar Brus Ratner u radu na tu temu, prenosi RTCG.

Napominje da je ovo vjerovatno bio prvi broj za koji se zna da je iracionalan.

"Međutim, to znači da su bili upoznati sa Pitagorinom teoremom, ili, u najmanju ruku, sa njenim posebnim slučajem za dijagonalu kvadrata (d2 = a2 + a2 = 2a2) - više od 1.000 godina prije velikog mudraca po kome je i dobila ime", naveo je Ratner.

Zašto je ovo pripisano Pitagori?

Nije sačuvan nijedan originalni pitagorejski spis. Ono što znamo o njemu prenijeli su drugi, posebno pitagorejci - članovi škole koju je on osnovao u današnjoj južnoj Italiji.

Škola, nazvana Pitagorinim polukrugom, bila je tajna, ali znanje koje je tamo naučeno ili otkriveno prenosilo se dalje, a često se pripisivalo samom čovjeku.

"Jedan od razloga za rijetkost Pitagorinih originalnih izvora bio je taj što se pitagorejsko znanje prenosilo s generacije na generaciju usmenom predajom, pošto je pisani materijal bio oskudan", kaže matematičar Brus Ratner.

Dodaje da su "iz poštovanja prema njihovom vođi, mnoga otkrića koja su došla do pitagorejaca pripisivana Pitagori i to bi objasnilo termin ‘Pitagorina teorema‘.

Iako Pitagora nije smislio teoriju, njegova škola je svakako popularizovala i povezivala se s njim najmanje narednih nekoliko hiljada godina.