Ne toliko sa bezbjednosnog aspekta - jer su nadležne bezbjednosne službe i represivni državni mehanizmi uglavnom funkcionalno osposobljeni za efikasne reakcije - koliko sa stanovišta opšte društvene atmosfere koja ih očekuje u državama porijekla.

Prema analizama Pobjedinog sagovornika iz Kosovske Mitrovice Kadrija K., koji je, inače, u nekoliko navrata boravio u Siriji kao član međunarodnih (vjerskih) humanitarnih misija, u državama poput Bosne, Makedonije, Kosova i dijela Sandžaka u Srbiji socijalni miljei tih država su, najblaže rečeno - kontroverzni.

Nesumnjivo, u nekim djelovima pomenutih zemalja, od strane radikalnih islamskih zajednica biće dočekani kao pravednici na Alahovom putu, a od drugih kao teroristi i potencijalna opasnost po opštu bezbjednost.

U takvoj atmosferi konfliktni rizici su, kako kaže sagovornik Pobjede, veoma ozbiljni, a nadležni organi i službe su u permanentno delikatnoj situaciji. Aktiviranjem ogoljenih represivnih mehanizama postižu se izvjesni kratkoročni efekti, ali dugoročno ne dobija se mnogo.

Naprotiv: razne radikalne vjerske grupacije „guraju“ se u sve dublju, ali potencijalno i sve opasniju samoizolaciju socijalno se legitimišući tek povremeno, ali tada, po pravilu, svaki put sve radikalnije. Ne mora se tu raditi o bilo kakvom aktu terorizma, niti o nekoj drugoj vrsti zakonom kažnjivog aktivizma. Dovoljno je u raznim fazama jasno propovijedati nepoželjnost vjerskih grupacija unutar konvencionalnih sistema vrijednosti, pa da društvo bude u problemu.

Na taj način se, uvjeren je Kadri K., pedeset petogodišnji sociolog koji nikada nije radio u struci, dodatno radikalizuju posebno mladi vjernici i stvaraju nove vjerske grupacije potpuno izvan kontrole krovnih, odnosno službenih islamskih zajednica, njihovih ustanova i institucija.