Njena ljekovita svojstva su vijekovima bila poznata Indijancima, a njene plodove su sušili i upotrebljavali za zimske pogače. Aronija je listopadni grm porijeklom iz Sjeverne Amerike, uvezena u Rusiju tek u kasnim hiljaduosamstotim, a nakon toga i u zemlje srednje i istočne Evrope.

Male tamne bobice biljke Aronia melanocarpa su pune hranjivih tvari i antioksidansa, poput vitamina C i antocijanina, te nude pregršt beneficija za one koji žele poboljšati svoje zdravlje kroz bolju ishranu.

Svježi plodovi aronije imaju najveći antioksidativni kapacitet među svim bobičastim i ostalim voćem istraživanim do sada, mjerenim po ORAC i TEAC standardima.

Zbog visokog stepena otpornosti na mraz, izdrži zimu i do -47 stepeni Celzijusa. Zato je mnogi nazivaju sibirska borovnica. Tako se aronija naselila u Rusiji, Finskoj i Švedskoj. Takođe je otporna i na sušu, kukce, zagađenja i bolesti. Dospjela je u Evropu iz istočnog dijela Sjeverne Amerike.

U Evropi je aronija privukla pažnju zbog svoje ljepote jer su njeni bijeli cvjetovi među najljepšim cvjetovima grmolikih biljaka.

Godine 1972. crnoplodna aronija je primila nagradu Kraljevskog vrtlarskog udruženja u Engleskoj.

Ljekovita moć

Ona se naziva i namirnicom budućnosti jer ima izrazito veliku ljekovitu moć. Efikasno pročišćava organizam od štetnih stvari i teških metala i zato je korisna preventiva protiv mnogih oboljenja. Istraživanja ruskih naučnika su pokazala da aronija pospješuje izlučivanje teških metala, kao i nekih radioaktivnih tvari iz organizma.

Studije su pokazale da bi mogla da ima i antikancerogeno djelovanje jer u velikom postotku ubija maligne ćelije tumora mozga, pluća, dojke, debelog crijeva i jetre.

Kao izuzetan antioksidans, ona sprečava stvaranje slobodnih radikala i napad na zdrave ćelije u tijelu i krvnoj plazmi, usporavajući time proces starenja organizma i sprečavajući razvoj hroničnih bolesti.

Zbog visokog udjela antioksidanata i vitamina C i E, aronija djeluje antivirusno, antibakterijski i antiupalno. Aronija je bogata antioksidantom antocijanom koji jača imunitet, smanjuje rizik od raka i usporava starenje. Blagotvorno djeluje i na rad želuca. Stimuliše rad štitne žlijezde, pa se posebno preporučuje osobama s hipotireozom.

Ona takođe sprečava nastanak kardiovaskularnih bolesti. Ovo voće snižava visok pritisak i holesterol te podstiče proizvodnju dobrog holesterola. Aronija stimuliše rad jetre, pomaže kod žučnih kamenaca i upala žučnog mjehura. Blagotvorno djeluje i na probavni sistem - smiruje grčeve i bolove u crijevima, smanjuje upalu sluznice crijeva i zaustavlja proliv. Korisna je i kod upale mokraćnog sistema.

Ovo voće može da se pronađe u mnogim proizvodima za mršavljenje jer pomaže u održavanju idealne tjelesne težine.

Aronija je riznica biološki aktivnih spojeva. Od vitamina sadrži sve esencijalne nutrijente - C, A, E, B1, B2, B3, B5, B6, B9, a od minerala je bogata cinkom, gvožđem, kalijumom, kalcijumom, manganom, fosforom i jodom.

To su zapravo sitne, male, tamnoplave bobice u grozdovima koje izgledom jako podsjećaju na borovnicu. Rastu u obliku grma, visine i do dva metra. Jestivi i ljekoviti dio biljke su bobice oporog ukusa koje se nakon sazrijevanja na grmu mogu održati i dva mjeseca. Sazrijeva krajem avgusta i u septembru. Postoje tri vrste aronije: crna (Aronia melanocarpa), tamnocrvena (Aronia arbutifolia) i ljubičasta (Aronia prunifolia) te pripadaju porodici ruža Rosacea. Nijedna nema prirodnih neprijatelja, odnosno nametnika, pa se ova biljka uopšte ne prska i s pravom nosi naziv ekološki uzgojenog bobičastog voća...

Bere se u septembru, kada su plodovi dovoljno zreli i blještavo crni. Zreli plodovi aronije ostanu na biljci, ne opadaju i ne kvare se i zato se branje plodova može produžiti i na dva mjeseca.

Sušeni plod aronije dobijen je sušenjem zrelih bobica na vrlo niskim, prirodnim temperaturama okoline, kako bi sačuvali prisutnost svih hranjivih i ljekovitih svojstava svježe aronije. Preporučuje se dnevno konzumirati do 50 sušenih bobica.

Za prevenciju i očuvanje dobrog zdravlja preporučuje se decilitar soka na dan tokom dvije sedmice po jednom godišnjem dobu. Iskoristivost zdravih sastojaka bolja je ako je konzumirate nakon jela.

Takođe, visok sadržaj pektina i voćnih kiselina može kod nekih osoba s osjetljivim želucem izazvati mučninu. Nisu poznate kontraindikacije s lijekovima.

 

Nezavisne