Kako tvrde, u atmosferi tih planeta postoje velike količine ugljenika u kristalnom obliku. Tokom oluja metan se pretvara u čađ koja se stvrdnjava formirajući komadiće ugljenika, a zatim i dijamente.

Dijamanti nakon toga dospijevaju do tečne površine i kale se u užarenom jezgru. Ipak, to niko nije mogao sa sigurnošću da potvrdi, sve do sada.

U studiji koja je ove nedjelje objavljena u časopisu Nature Astrophysics naučnici ističu da bi mogli da proizvedu kišu dijamanata koristeći posebne plastične i laserske uređaje.

"Do sada su istraživači samo mogli da pretpostave da se na ovim planetama formiraju dijamanti“, ističe Dominik Kraus fizičar njemačkog istraživačkog centra Helmholc Drezder Rozendorf.

"Kada sam vidio rezultate posljednjeg eksperimenta, shvatio sam da je to jedan od najboljih trenutaka u mojoj naučnoj karijeri“, rekao je on.

Naučnici su i ranije pokušavali da dođu do ovih saznanja, ali su nailazili na probleme poput velikog pritiska u blizini jezgra.

Kraus i njegove kolege koristili su dvije vrste lasera, jedan optički i jedan sa Iks zracima kako bi proizveli ondulaciju. Talasi su zatim sprovođeni kroz polistiren koji se sastoji od vodonika i ugljenika, kao i Uranov i Neptunov okean.

"Prvi manji i slabiji talas zamijenio je jači“, rekao je Kraus u saopštenju za medije. Kombinacija dva talasa stvorila je jak pritisak, a zatim i temperaturu od 8.500 stepeni. U tom trenutku dijamanti počinju da se formiraju.

Proces je trajao dio sekunde, a dijamanti nisu bili veći od jednog nanometra. Kraus veruje da su dijamanti koji se fotmiraju na Uranu i Neptunu veći, dok proces u kome nastaju mnogo duže traje, piše Washington post.

Naučnici ističu da će se laserima omogućiti čistija proizvodnja i lakša kontrola.

Antena M