Sad je već izvjesno da mnogi ministri, direktori državnih preduzeća i državni službenici sa posebnim ovlašćenjima, od časa kada je podnijeta inicijativa za glasanje o nepovjerenju Vladi, imaju nemirne snove.

Zato i ne treba da čudi što na crnogorskim ulicama uplašeni državni zvaničnici, obnevidjeli od panike zbog skorog gubitka moći i privilegija, otkrivaju pravo lice. Od četvororesorne Vesne Bratić iz koje je pokuljala šovinistička mržnja i bijes prema ljudima druge vjere ili nacije, do ministara Milojka Spajića i Jakova Milatovića koji, bez zadrške, traže podršku i od najradikalnijih srpskih udruženja i neonacističkih grupa, sve pod devizom ,,borbe za narod“. Iako niko od njih nije bio na izbornim listama koje je ,,narod birao“!

Targetiranje Crnogoraca i predstavnika manjina Vesne Bratić na protestu u neđelju veče nije bio incident, već konačno i javno iznošenje programa zatiranja Crne Gore i zakopavanja države u projekat ,,srpskog sveta“ koji je Vlada Zdravka Krivokapića pokušala da realizuje, podržana glasovima parlamentarne većine.

Iako svi govore o politici, iza kulisa je sprovođeno pustošenje crnogorskog privrednog potencijala. Odluke koje je Vlada donosila, preduzeća, kompanije i ličnosti koje su targetirali od 5. decembra, kada su stupili na tron izvršne vlasti, svjedoče da su neznanje, ali prvenstveno zla namjera bili u pozadini brojnih poteza ministara-apostola.

TAČKE UDARA

Počelo je nepunih dvadesetak dana nakon što je Krivokapićeva Vlada izabrana u parlamentu: ministar kapitalnih investicija Mladen Bojanić je 24. decembra najavio definitivno gašenje crnogorskog nacionalnog brenda – Montenego Airlinesa.

Iako se kasnije pokušalo brzinskim osnivanjem Air Montenegra i medijskim spinovanjem zamaskirati ključna namjera, pokazalo se da je gašenje MA bio dio agende za urušavanje crnogorske privrede. Dvanaest mjeseci kasnije to dokazuju i brojke: nova avio-kompanija koja je osnovana, kako je to rekao ministar Spajić za ,,nula eura“, potrošila je 30 miliona eura iz državnog budžeta. I još zabilježila za desetak mjeseci minus od skoro tri miliona eura!

Paralelno sa uništavanjem nacionalnog avio-prevoznika, kamarila partijskih uhljeba zauzela je pozicije ,,po dubini i širini“ u državnim preduzećima: samo u EPCG, Rudniku uglja, CEDIS-u i CGESU za nekoliko mjeseci zapošljeno je više od 1.200 partijskih uhljeba.

I tu je račun ,,dobre uprave“ brzo izašao na vidjelo. Prema priznanju iz Ministarstva kapitalnih investicija, na kraju trećeg kvartala prošle godine od 20 državnih kompanija, čak deset ih je poslovalo sa gubitkom, a njih 11 su zabilježile gori rezultat nego 2020. godine, kada nije bilo vakcina i kada je privreda bila ,,okovana“ pandemijom.

Uzaludna su spinovanja ministara Spajića i Milatovića o rastu u odnosu na najlošiju godinu: državna preduzeća su i bukvalno bačena na koljena. Istovremeno, stotine hiljada državnih para predato je, kroz razne donacije, u ruke Crkve Srbije ili srpskih ,,patriotskih“ ili ,,kulturnih“ organizacija.

Neznanje ili ipak skrivena agenda?

Odgovor na to pitanje najbolje pruža odnos nove vlasti prema stranim investitorima: tačnije ćeranje najpoznatijih svjetskih brendova.

Proganjajući biznismena Petrosa Statisa, jednog od najvećih investitora tokom protekle decenije, Vlada Zdravka Krivokapića – uz ,,podršku“ Marka Bata Carevića i njegovih „žestokih momaka“, zatvorila je Sveti Stefan i odlučila da otjera ,,Aman“, jedan od najprestižnijih svjetskih brendova u turizmu. Šteta za državu Crnu Goru, kada se završi arbitraža u Londonu, može iznositi više od 100 miliona eura!

Kolika će šteta po crnogorsku privredu biti ćeranje investitora iz Ujedinjenih Arapskih Emirata u Novom duvanskom kombinatu kojeg su, uz kombinaciju naručenih medijskih napada, uspjeli da odagnaju iz Crne Gore, može samo da se nagađa.

Baš kao što se može samo naslutiti da će više stotina miliona Crna Gora izgubiti zbog odustajanja kompanije Katari Diar da nastavi gradnju hotela „Plavi horizonti“…

Početkom ove godine renomirana brodska kompanija ,,Maersk“, aktivna u okeanskom i unutrašnjem teretnom prenosu i uslugama upravljanja lancem snabdijevanja i lučkih operacija obavijestila je javnost da – više neće saobraćati preko Luke Bar, već preko albanske luke u Draču.

Gotovo istovremeno, nakon zapljena kokaina u kontejnerima sa bananama i otvorenog medijskog targetiranja kompanije ,,Rastoder grup“, slovenački biznismen crnogorskog porijekla Izet Rastoder objavio je da je ,,zbog nemogućnosti optimalne bezbjednosne kontrole za koju smo molili u Luci Bar“ prisiljen napustiti barsku luku i preusmjeriti sve kontejnere u druge luke.

Možda je tek slučajnost, ali valja napomenuti: Rastoderu, koji je jedan od najvećih uvoznika u Evropi, otvoreno su iz Srbije nudili da preuzme usluge luke Solun, ali je ovaj godinama odolijevao tom izazovu, računajući da će tako dio prihoda ostaviti i svojoj Crnoj Gori.

Niko iz državnog vrha nije se oglasio nakon najave odlaska renomiranih kompanija. Naprotiv: kao da su jedva dočekali da vide urušavanje privrednog i trgovinskog sistema Crne Gore!

DRŽAVNA HAJKA NA VOLI I BEMAKS

Da postoji jasan plan ruiniranja privrede i ovdašnjih uspješnih privrednika pokazali su i slučajevi državne hajke na dvije crnogorske kompanije – ,,Bemaks“ i ,,Voli“.

Kada je ministar poljoprivrede Aleksandar Stijović senzacionalno najavio da će država pohapsiti i ,,dovesti pred lice pravde“ sve one koji „nelegalno iskopavaju šljunak iz Morače“ i ,,uništavaju životnu sredinu“ – počeo je javni progon ,,Bemaksa“.

Tačnije: suđenje prije optužnice i suda protiv, kako je to formulisao Dritan Abazović, ,,građevinske mafije“.

“Bemaks ubjedljivo dobija najviše tendera, ali ne možete da kradete šljunak, a da se predstavljate kao neki veliki dobrotvor, a da ljudi ostaju bez vode za piće. Ako radite auto-put, platite šljunak, nemojte da kradete”, zaprijetio je 18. novembra prošle godine Abazović, potpredsjednik Vlade Crne Gore.

Samo tri dana kasnije, crnogorski premijer je već iznio optužnicu protiv ,,Bemaksa“.

“Svaka tri minuta jedan kamion sa ,,Bemaks“ tablicama ide od šljunka do mjesta odlaganja da bi se zavarao trag. E, sa nama neće tako moći”, bio je decidiran premijer Krivokapić 22. novembra.

Potom je kampanja nastavljena preko provladinih medija, da bi dva mjeseca kasnije portal ,,Borba“, glasilo naslonjeno na srpske obavještajne izvore i njihove crnogorske epigone, javilo da je kompanija ,,Bemaks“ krenula u zatvaranje poslova u Crnoj Gori“ i da je vlasnicima ,,u planu da se presele u Švajcarsku“.

Ne treba tumačenje: ,,Borba“ je samo prevela na svakodnevni jezik ono što je državna vlast poručila ranijim izjavama – da za ,,Bemaks“, velikog donatora u sportu i obrazovanju, nema mjesta u Crnoj Gori.

Tri mjeseca od ,,afere šljunak“ sve je zamuklo, nema čak ni krivične prijave, ali narušavanje ugleda privatne kompanije ostaje kao posljedica smišljenog napada vrha izvršne vlasti.

I vlasnik kompanije ,,Voli“ Dragan Bokan prošao je pravog ,,toplog zeca“ kada su njegovi radnici (!) u logističkom centru u Zeti pronašli oko petsto kilograma kokaina. Iako se Specijalno državno tužilaštvo javno zahvalilo menadžmentu kompanije ,,Voli“ što je ,,časno povlačilo poteze“, Bokanu su metu crtali radikalni poslanici parlamentarne većine.

Prednjačio je, kao i uvijek kada je u pitanju štetočinska kampanja, lider Prave Crne Gore Marko Milačić, koji je tražio da se ,,Bokan pod hitno uhapsi“.

U targetiranje se uključio i sam premijer Krivokapić.

“I tada i ranije čudio sam se kako ne odgovaraju čelnici kompanija, kao što je ,,Voli“, u čijim je magacinima pronađena droga “, pitao se crnogorski premijer.

Svoje čuđenje što je Bokan na slobodi javno je izrazio i predsjednik skupštinskog Odbora za odbranu i bezbjednost Milan Knežević, koji je konstatovao ,,da su nadležni radili svoj posao danas bi bio uhapšen Dragan Bokan, po istom principu po kom je uhapšen Budimir Krstović ili bi i Krstović bio pušten da se brani sa slobode“!

Iako je govorio o principima, Knežević je smetnuo s uma jednu nijansu: menadžment kompanije ,,Voli“, dakle Dragan Bokan, pismeno su tražili da Uprava prihoda i carina, zajedno sa policijom, detaljno kontrolišu isporuke banana iz Južne Amerike.

Naravno, ni u ovom slučaju nije bitno djelo, već stvaranje percepcije o kriminalu najuspješnijih crnogorskih privrednika. Prema informacijama Pobjede, vlasnik ,,Volija“, čiji je suvlasnik IBRD, preko međunarodnog pravnog tima će pokušati da zaštiti svoje i interese kompanije.

Ali, kampanja narušavanja ugleda je već učinjena. Samo još da se pojavi neka informacija ,,iz pouzdanog izvora“ da kompanija ,,Voli“ napušta Crnu Goru!

AGENDA ,,SRPSKOG SVETA“

Opisani mehanizmi otkrivaju suštinu plana izvršne vlasti: za godinu vladavine crnogorski privredni sistem je urušen, brojna monopolska državna preduzeća posluju sa gubitkom, a nesmanjenom žestinom traje štetočinska kampanja urušavanja crnogorskih privatnih kompanija.

Istovremeno, teško sticani ugled Crne Gore kao pogodne evropske destinacije za investiranje – praktično je razbijen. Tokom 2021. godine i početkom ove godine, ne samo što nije bilo novih investitora, već ni najava priliva novca sa Zapada.

Dakle: vladini eksperti su vrlo precizno gađali tamo đe treba da se pogađa, ukoliko se želi potpuno srušiti sistem ekonomske održivosti. Vrijednost Luke Bar, nakon brojnih odlazaka velikih transportnih kompanija značajno je opala; Elektroprivreda Crne Gore na granici je da postane gubitaš, CEDIS je već milionski gubitaš, To Montenegro, ta ,,perspektivna avio-kompanija“ služi kao primjer neznavenog, promašenog projekta.

I onda je sasvim logično da se kao spasilac pojavi neko sa strane – naravno iz Beograda. Predsjednik Srbije Aleksandar Vučić nedavno je, valjda kao pomoć za ,,srpski“ Nikšić, podario iz budžeta grada Beograda – dva miliona eura, da bi se ,,uljepšalo ruho grada“.

To je, naravno, tek početak. Uskoro valja očekivati da će doći ponuda i za Luku Bar, da je neko kupi i ,,pomogne razvoj Crne Gore“. Možda neće opet ići sve preko Beograda, moguće da se javi mađarska – Viktora Orbana, a sasvim je moguće da tu operaciju podrži i lično Oliver Varhelji. I sve to uz opravdanje da će tako brže i bolje se realizovati promet roba i usluga…

Nema dileme, ako Vlada Zdravka Krivokapića opstane nakon 4. februara, Crna Gora i njena urušena privreda mogu opstati samo kao dio ,,sprskog sveta“. Što je i bio plan nove vlasti nakon 30. avgusta.

A ,,Evropa sad“ i povećanje minimalne zarade bili su samo pilula da bolovi gubitka državne samostalnosti lakše prođu, nešto kao anestetik. Do novog zaduženja.

BRISELSKA PORUKA: ,,Crna Gora i Srbija – jedna familija“

,,Junaci promjena“ koji su nakon 30. avgusta 2020. godine poslali DPS Mila Đukanovića u opoziciju imali su od početka punu podršku ključnih evropskih država, prvenstveno Njemačke, Velike Britanije i Francuske, kao i potporu iz Trampove administracije u Vašingtonu.

Nakon samo godinu, međunarodni faktor, koji je ,,polagao velike nade“ u ekspertsku vlast Krivokapićevih dvanaest apostola, indirektno je priznao da su ih – pogrešno procijenili.

Izvještaj Evropske komisije je pokazao da je državna vlast zaustavila napredak na evropskom putu, da je suštinski Crna Gora nazadovala u evropskim integracijama.

A u septembru prošle godine urađena je reorganizacija Generalnog direktorata za susjedstvo i pregovore o proširenju i zvanična Podgorica je dobila ,,diplomatski šamar“ iz Brisela: jedinici zaduženoj za Srbiju – pridružena je Crna Gora.

Slučajnost, benigna administrativna izmjena, ili je, možda, čak i u Briselu postalo jasno: da su Krivokapićevi eksperti Crnu Goru doveli do pozicije da bude – dio ,,srpskog sveta“, čak i u pregovorima sa Evropskom unijom?!

KRIVOKAPIĆEV MANEVAR: Kako zadržati vlast u državnoj upravi i ako padne Vlada

Premijer Krivokapić je u četvrtak, preko posrednika iz Vlade dao usmeni nalog svim ministarstvima, institucijama na državnom nivou, od ANB-a, Uprave policije, Uprave prihoda i carina, kao i drugih uprava i agencija, kao i organima lokalne uprave-opštinama gdje su na vlasti stranke parlamentarne većine, da do kraja sedmice dostave spiskove službenika i državnih namještenika koji su angažovani po ugovorima o privremenim i povremenim poslovima te da ih sve – đe po sistematizacijama ima upražnjenih mjesta – što prije zaposle po ugovorima o radu na neodređeno ili određeno vrijeme.

Prema planu koji su razradili ministri Spajić i Milatović, sve podatke će obraditi uža grupa njihovih saradnika i dati detaljne naloge da se svim ,,Vladi lojalnim“ ljudima obezbijedi radno mjesto.

Tako će se postići dvostruki efekat: posredno zadržati uticaj u izvršnoj vlasti u slučaju da padne Vlada, ali i stvoriti šira baza lojalnih ljudi koji bi, koliko sjutra, trebalo da podržavaju Krivokapić-Spajić-Milatovićevu demohrišćansku partiju.

Izvor: Pobjeda