Kao što je često slučaj kada je u pitanju ishrana, odgovor će zavisiti od vaših individualnih okolnosti, rekla je Džerlin Džons, portparolka Akademije za ishranu i dijetetiku i registrovana dijetetičarka iz Atlante.

"Za većinu ljudi, odabir hljeba bez glutena umjesto hljeba na bazi pšenice nije uvek bolja opcija“, dodala je ona.

Bezglutenski hljeb, osim što je skuplji ima i kraći rok trajanja.

Gluten je protein koji se nalazi u zrnu pšenice, ječma i raži. U tradicionalnom hljebu napravljenom od pšeničnog brašna, gluten formira proteinsku mrežu koja čini testo kohezivnim i rastegljivim i daje hljebu suštinski zadovoljavajuću teksturu, piše New York Times.

Ali gluten ili druge komponente pšenice mogu da izazovu zdravstvene probleme kod pojedinih osoba.

Za otprilike jedan odsto ljudi širom svijeta koji imaju cjelijakiju, ozbiljno autoimuno stanje izazvano konzumiranjem glutena, protein izaziva oštećenje crijeva koje može da narušit apsorpciju hranljivih materija i dovede do simptoma kao što su dijareja, gubitak težine, umor, anemija, pojavu plikova, svraba i osip. Jedini efikasan način za liječenje cjelijakije je strogo i doživotno izbjegavanje glutena.

Za druge sa blažom osjetljivošću na pšenicu, konzumiranje žitarica ne prouzrokuje oštećenje crijeva do koga dolazi kod cjelijakije, ali može da izazove gastrointestinalnu nelagodnost i simptome poput umora i glavobolje koji obično nestaju kada se izbjegava pšenica.

Nije jasno koliko ljudi ima ovo stanje, koje se zove necelijakijska osjetljivost na pšenicu, ali može da bude češće od celijakije.

Treće, mnogo ređe stanje povezano sa pšenicom je alergija na pšenicu, koja može da izazove alergijske reakcije kao što su dijareja, povraćanje, oticanje lica ili otežano disanje u roku od nekoliko minuta do sati nakon konzumiranja pšenice.

Ako imate cjelijakiju, osjetljivost na pšenicu ili alergiju na pšenicu, hljeb bez glutena je očigledno bolji izbor. Ali u anketi iz 2017. koja je obuhvatila oko 1.000 ljudi u SAD i Kanadi koji su kupili namirnice bez glutena, 46 odsto je reklo da je kupilo te proizvode iz drugih razloga, a ne zbog zdravstvenog stanja.

Među njihovim glavnim motivima: želja da smanje upale ili konzumiraju manje vještačkih sastojaka, vjeruju da su proizvodi bez glutena zdraviji ili prirodniji, i misle da će im takvi proizvodi pomoći u gubitku težine.

Međutim, nijedno od ovih uvjerenja nije tačno, rekla je En R. Li, registrovani dijetetičar i docent nutricionističke medicine u Centru za cjelijakiju u Medicinskom centru Univerziteta Kolumbija.

"Uobičajeno, proizvodi bez glutena imaju više masti, više šećera, više soli i manje vlakana, kao B vitamina i gvožđa“, rekla je ona i dodala:

"Pravljenje hljeba bez glutena je tehnološki izazov, a proizvođači imaju tendenciju da se oslanjaju na sastojke poput rafinisanog brašna od pirinča, krompira ili tapioke, koji sadrže mnogo manje proteina i vlakana od pšeničnog brašna“.

Većina rafinisanog pšeničnog brašna koje se koristi u SAD obogaćeno je gvožđem i vitaminom B folnom kiselinom, niacinom, riboflavinom i tiaminom, dok brašna koja se koriste u proizvodima bez glutena uglavnom ne sadrže ove dodatne hranljive materije.