Porodice, prijatelji, komšije žrtava genocida počinjenog u julu 1995. godine u Srebrenici od ranih jutarnjih sati pristižu u Memorijalni centar Srebrenica – Potočari.

Na komemoraciji ponovo neće biti zvaničnika Srbije, a najavljeno je prisustvo delagacije Vlade Republike Srpske. U Potočarima će, između ostalih, biti i crnogorski predsjednik Milo Đukanović i potpredsjednik Vlade Crne Gore Dritan Abazović, šef diplomatije Đorđe Radulović.

Ove godine će u Potočarima biti ukopani posmrtni ostaci još 19 identifikovanih srebreničkih žrtava.

Najmlađa žrtva koja će ove godine biti ukopana u Memorijalnom centru Potočari je Azmir Osmanović, koji je imao svega 16 godina kada je ubijen.

Njegovi posmrtni ostaci pronađeni su u masovnoj grobnici Poljanci, a identifikovan je u maju ove godine, prenosi Fena.

Foto: Anadolija

 

Konačan smiraj ove godine će pronaći još jedan maloljetnik, Fikret Kiverić, koji je imao 17 godina u momentu smrti.

Njegovi posmrtni ostaci su ekshumirani u selu Kamenica 2008. godine.

Zvanično je identifikovan 2013. godine, a porodica je smogla snage njegove posmrtne ostatke ukopati osam godina kasnije.

Nakon ukopa ova dva mladića, u Memorijalnom centru Srebrenica – Potočari nalaziće se mezari 435 maloljetnika ubijenih u genocidu,prenosi Al Džazira.

Ove godine konačan smiraj naći će i jedna žena, Zilha Delić.U momentu stradanja imala je svega 24 godine. Njeni posmrtni ostaci pronađeni su na Kameničkom brdu 2019. godine, a identifikovana je 2020. godine.

U Memorijalnom centru Srebrenica – Potočari biće ukopani i otac i sin Aljić (Rame) Hajro i Aljić (Hajre) Jusuf. Hajro je imao 51 godinu kada je ubijen, dok je njegovom sinu bilo 28 godina.

Najstarija žrtva koja će naći konačni smiraj u Memorijalnom centru Potočari je Husein Kurbašić, koji je imao 63 godine u času smrti.

Foto: Avaz

 

U Memorijalnom centru Srebrenica – Potočari do sada su ukopane 6.652 žrtve genocida nad Bošnjacima "Sigurne zone Ujedinjenih nacija" Srebrenica, dok je na drugim lokacijama, u skladu sa željama porodica, sahranjeno još 237 žrtava. Među njima je 435 maloljetnika.

Još se traga za više od 1.000 nestalih Srebreničana.

Tradicionalni "Marš mira", kojim se odaje počast srebreničkim žrtvama, održava se i ove godine.

Više od 3.000 ljudi krenulo je u četvrtak iz Nezuka na trodnevni "Marš mira" ka Potočarima. Tom stazom u suprotnom smjeru, od Potočara do Nezuka, jula 1995. godine su se probijali Bošnjaci, kada su srpske snage zauzele Srebrenicu.

Nakon ulaska u zaštićenu zonu Ujedinjenih nacija u julu 1995. godine, srpske snage, predvođene komandantom Vojske Republike Srpske (VRS) Ratkom Mladićem, ubile su oko 8.000 ljudi, mahom muškaraca i dječaka.

Genocid nad Bošnjacima u Srebrenici potvrđen je brojnim sudskim presudama, od Međunarodnog suda pravde u Hagu, preko Haškog tribunala, do sudova u BiH, Srbiji i Hrvatskoj.

Za genocid u Srebrenici u kojem je ubijeno više od 8.000 Bošnjaka je do sada izrečeno više od 50 presuda, a zločinci iz reda srpske vojske dobili su najmanje 700 godina zatvora ne računajući i pet doživotnih kazni.

Prva osoba koja je Haškom tribunalu priznala krivicu i ujedno prvi osuđenik za ovaj zločin bio je bivši pripadnik Desetog odreda Glavnog štaba Vojske Republike Srpske Dražen Erdemović, a posljednja za sada izrečena presuda je zločincu Ratku Mladiću.

Skupština Crne Gore u julu 2009. godine usvojila je Deklaraciju o prihvatanju rezolucije Evropskog parlamenta o Srebrenici, kojom se osuđuje zločin u tom bosansko-hercegovačkom gradu, kao i druga zlodjela počinjena tokom sukoba na prostorima bivše Jugoslavije.

Skupština Crne Gore usvojila je 17. juna Rezoluciju o genocidu u Srebrenici.

Naslovnica sarajevskog Avaza

Monstruozni plan

Brojni su dokazi o planiranju i izvršenju genocida, a mnogi transkripti i drugi materijali koji svjedoče zločinačkoj namjeri nalaze se u arhivi Memorijalnog centra u Potočarima, prenosi Klix.ba.

Neki od tih dokaza upravo govore o noći između 11. i 12. jula 1995. godine kada je plan objelodanjen uskom broju ljudi.

Među onima koji su znali za plan, između ostalih, bili su Radislav Krstić, kapetan Momir Nikolić, načelnik za bezbjednosno-obavještajne poslove Bratunačke brigade, Vujadin Popović načelnik za bezbjednost Drinskog korpusa, Ratko Mladić i Radovan Karadžić.

Do 13. jula svi muškarci u Potočarima odvedeni su na mjesta zatočenja u Bratuncu, gdje im se pridružio veliki broj ljudi iz kolone Bošnjaka koji su se pokušavali domoći slobodne teritorije - Tuzle i Kladnja. Na taj dan, izvršena su i prva ubistva koja su nastavljena između 14. i 16. jula.