Profesori MIT Martin Bazant i Džon Buš koji predaju hemijski inženjering i primijenjenu matematiku razvili su metod za izračunavanje rizika od izlaganja koronavirusu koristeći različite faktore rizika među kojima su najznačajniji vrijeme provedeno u zatvorenom prostoru, cirkulacija i kvalitet prečišćavanja vazduha, imunizacija, soj virusa u cirkulaciji, korišćenje maski i varijabile kao što su brzina disanja, uzimanje hrane, komuniciranje ili pjevanje, prenosi CNBC.

Ovim istraživanjem dvojica naučnika su doveli u pitanje preporuke Nacionalnih centara za kontrolu i prevenciju bolesti i Svjetske zdravstvene organizacije.

Važna varijabla koju je SZO previdjela je, kako kažu naučnici MIT, količina vremena provedenog u zatvorenom. Što je duže neko unutra sa zaraženom osobom, to je veća šansa za prenos. Otvaranje prozora ili instaliranje novih ventilatora kako bi se vazduh kretao takođe može biti podjednako efikasno ili efikasnije od trošenja velike količine novca na novi sistem filtracije, rekao je Bazant.

On kaže i da su smjernice za ograničenje popunjavanja zatvorenih prostorija manjkave. Rekao je da je vjerovatno u redu ako  20 ljudi boravi u zatvorenom jedan minut, ali ne i nekoliko sati.