Svetislav Vuković je rođen 3. februara 1936. godine u Štitarici kod Mojkovca, gdje je i završio osnovnu školu. Nižu gimnaziju sa malom maturom pohađao je i završio u Kolašinu. Četiri razreda Više realne gimnazije završio u Ivangradu. Osmi razred gimnazije i veliku maturu završio je u Bijelom Polju 1955. godine.

Pravni fakultet u Beogradu upisao 1955. godine na kome je i apsolvirao.

Prvog novembra 1961. godine, postavljen je za spikera Radio Beograda. Potom odlazi na Radio-autoput, najprije u Niš a zatim u Svetozarevo, pa se smatra jednim od osnivača te radio stanice. Prvog decembra 1967. godine prelazi u Drugi program Radio Beograda.

Željeći da se ogleda u radio izrazu i van spikerskog posla, prvog januara 1975. godine dobija zvanje novinara-voditelja i vodi i piše scenario za jednu u to vrijeme od najslušanijih emisija na radiju uopšte "Sunce, more, bit i hit". Pored "Minimaksa", "Prijatelja zvezda" i "Dežurnog studija" bio je to jedan onih zabavnih programa sredinom sedamdesetih koji su učinili prekretnicu u toj vrsti radio programa.

Jedan je od od četvorice rodonačelnika tog novog zanimanja, odnosno oblika novinarstva u elektronskim medijima. U to vrijeme primljen je u Udruženje novinara Srbije. 

Pošto se ukazala potreba na Drugom programu za sportskom emisijom povjeren mu je program subotom popodne "Muzika, sport, muzika", a supervizor je bio legendarni Radivoje Marković.

Marta mjeseca 1978. godine zajedno sa ovom emisijom prelazi na Prvi program radija. Novembra 1978. dobija zvanje urednika-voditelja, da bi jula 1981. godine preuzeo uređivanje i vođenje emisije "Vreme sporta i razonode".

Za šesnaest godina rada na tom programu, pored uobičajenog uređivanja i vođenja, ističu se i autorske serije. Najprije serija razgovora pod nazivom "Asovi JU fudbala" – svojevrsna antologija velikana fudbalske igre na prostorima prethodne Jugoslavije koja obuhvata tri generacije rođene u periodu od 1918. do 1948. godine, od Franja Velfla do Jovana Aćimovića. 

Tokom svog četrdesetogodišnjeg rada oprobao se u raznim žanrovima radio izraza od spikera, preko izvještača, reportera-voditelja, pa do urednika emisija.

Od 1965. godine pa do danas napisao je gotovo hiljadu tekstova za razne muzičke žanrove: seriozne, zabavne, starogradske, dječije, narodne muzike. Osvajao je nagrade i priznanja na festivalima u Beogradu, Zagrebu, Opatiji, Ljubljani, Skoplju, Prištini, Novom Sadu, Budvi.

Izašao je CD sa najpoznatijim melodijama: "Ljubav je samo reč", "Odiseja", "Ja te volim", "Maestro i violina", "Kad bih znao da je sama" i mnogim drugima koje su pjevali najpoznatiji jugoslovenski pjevači.

Dobitnik je mnogih nagrada i priznanja za novinarski i voditeljski rad.

Bio je dugogodišnji predsjednik Udruženja radnika estradne djelatnosti Srbije i potpredsjednik udruženja Estradni umjetnici Srbije. 

Imao je brojne funkcije u novinarskoj organizaciji Radio-televizije Srbije. Penzionisan je 2000. godine, posle 43 godine provedene u RTS-u.

Vrijeme sahrane biće naknadno objavljeno.