Prosječna kazna za to krivično djelo u Crnoj Gori je od dvije do deset godina, dok je maksimalna po prvi put izrečena prije nekoliko mjeseci majci i njenom nevjenčanom suprugu zbog podvođenja i silovanja dvanaestogodišnjakinje.

D. K. osuđen je prvostepenom presudom na 17 godina zatvora zbog podvođenja i silovanja dvanaestogodišnje pastorke, dok je njegova nevjenčana supruga i majka djevojčice, R. M. zbog podvođenja i pomaganja silovanja osuđena na 15 godina zatvora.

Advokat Milorad J. Smolović kazao je za Pobjedu da se silovanje može definisati kao zločin za koji je najlakše optužiti, najteže dokazati, od koga se teško odbraniti, a takođe je i zločin koji je najteže presuditi.

On ističe da su najteže posljedice silovanja one koje trpe žrtve, odnosno njihove psihičke traume.

Smolović, koji je bio dugogodišnji sudija za istragu, kazao je da je u svom dugogodišnjem iskustvu imao slučajeva da žrtva odustane od krivičnog gonjenja, a nerijetka pojava je da se sklopi brak sa počiniocem i time praktično porekne izvršenje djela.

„Sa pravom se može reći da se problemu seksualnog nasilja pristupalo sa devizom „to je nešto što se događa drugima“, iako je on možda najkompleksniji problem društvene zajednice koji je prepušten jedino zakonu koji u ime psihičkog i fizičkog integriteta žene-žrtve, izriče sankciju“, smatra on.

Iz Apelacionog suda Pobjedi je saopšteno da je ta sudska instanca u posljednje tri godine potvrdila tri presude za krivično djelo silovanje i dvije za pokušaj silovanja.

Izrečene su kazne od tri do devet godina.