U nastavku prenosimo integralno tekst poslanika Papovića:

Željeno pomirenje se ističe naspram političkih i identitetskih razlika, koje se doživljavaju kao nedostatak. Situacija je obrnuta. Postojanje političkih i identitetskih razlika je logično u demokratskom, višenacionalnom, viševjerskom i višekulturnom crnogorskom društvu. Političke i identitetske razlike su neminovnost, ne samo crnogorske, nego gotovo svih država. U takvoj različitosti nema ništa loše, i razlike su poželjne jer alternativa nije njihovo pomirenje, nego jednopartijski sistem i identitetski homogenizam. Identitetske i političke razlike su isto što i pravo na slobodu. Nije suština u tome da se ukinu ili pomire političke i identitetske razlike, već da one budu izvor saradnje. Za to je potrebno prihvatiti nekoliko realnih uslova. Ukoliko svi politički faktori u Crnoj Gori prihvate da su državna nezavisnost, Ustav Crne Gore i građansko društvo s različitim identitetima okvir za političku saradnju, onda su ispunjeni uslovi da razlike nemaju lošu već afirmativnu ulogu. Tako i riječ razlika gubi negativno značenje i rješenje bi, umjesto u fiktivnom pomirenju, trebalo tražiti u crnogorskoj političkoj zajednici. Treba nam politička zajednica u kojoj će razlike biti simbol slobode, društvene raznolikosti i neophodne saradnje. Treba nam politička zajednica koju prihvataju sve političke partije.

Problem nije u razlikama već u tome što se u crnogorsku političku zajednicu nije uključio najveći dio opozicije, odnosno onaj dio koji se uobičajeno naziva prosrpskom opozicijom. Ona to nije uradila jer su za nju i dalje neprihvatljivi crnogorska državna nezavisnost, Ustav iz 2007. i građansko društvo. Ova opozicija nije samo protiv vlasti, već i protiv državno-političkog sistema, odnosno protiv crnogorske političke zajednice. Paradoksalno je da u takvoj situaciji ovi politički subjekti pretenduju da budu navodni pomiritelji. U stvarnosti, ti predlozi o vještačkom pomirenju su samo paravan iza koga se odvija njihova borba za: postepno ukidanje crnogorske nezavisnosti, svođenje Crne Gore na srpsku ili rusku ispostavu i nametanje jednonacionalnog i jednovjerskog umjesto raznolikog građanskog društva. Pri tome afirmišu pogubnu bjelaško-četničku ideologiju s dopunama iz 90-ih. Njihova sklonost ka vaninstitucionalnom djelovanju samo pogoršava situaciju. Razumljivo je da se aktuelna crnogorska vlast ne može miriti s takvom politikom, jer bi to bilo mirenje s nestankom državnosti, identiteta i antifašizma Crne Gore.

Teško je očekivati da aktuelni lideri ove opozicije mogu promijenti svoju politiku. Zato je nužno da birači i mladi iz ovih partija shvate da njihovi lideri vode borbu protiv realnosti i logike, i na štetu svojih birača. Građani koji glasaju ove partije trebalo bi da prihvate ono što je prihvatio cijeli svijet: da je referendum iz 2006. godine bio demokratski, da je na njemu ubjedljivo pobijedila ideja državne nezavisnosti i da je ta ideja dobila jednoglasno međunardno priznanje. Zato je njihov prvi korak ka crnogorskoj političkoj zajednici mirenje s ovim činjenicama. Drugi korak je odricanje od pogubnih ideologija iz XX vijeka koje su direktna prijetnja crnogorskom građanskom društvu, ali i srpskom narodu. Srpski narod je imao dosta štete zbog odluka srpskih vlasti iz 1918., 1941-1945. i tokom 90-ih. Odustajanje od tih ideologija i politika ne znači odustajanje od svog identiteta. Naprotiv. To znači da će svoj identitet osloboditi od teškog bremena, da će zajedno s ostalima u Crnoj Gori ojačati političku zajednicu i da će relaksirano učestvovati u kreiranju državne politike. Svi politički subjekti i građani koji su prihvatili realnost i uključili se u crnogorsku političku zajednicu postigli su značajne rezultate u poboljšanju političkog, nacionalnog, vjerskog, ličnog i, uopšte, društvenog statusa. Pripadništvo političkoj zajednici Crne Gore omogućava svakom pojedincu, narodu, vjerskoj zajednici i svakom kolektivitetu da, ravnopravno s drugima, koristi sve državne pogodnosti i da kreira državnu politiku.

Zato su neophodne temeljne političke promjene kod ovih građana i kod ovih političkih subjekata. Ovo je i interes cijelog crnogorskog društva, i zato DPS kontinuirano poziva da se svi građani i politički subjekti okupe u crnogorskoj političkoj zajednici. DPS je uvijek spreman za političke dogovore na ovim principima. Umjesto fiktivnog pomirenja, treba nam suštinsko i stvarno zajedništvo zasnovano na neprikosnovenoj nezavisnosti Crne Gore i na poštovanju njenog pravnog poretka i političkog sistema. To je najbolji put ka relaksaciji političkih odnosa i uslov za raznovrsniji, pristojniji i bolji politički sistem.

Dr Dragutin Papović, istoričar i poslanik Demokratske partije socijalista