Naime, otkrivene su razlike u DNK odnosno u genetskom kodu i hemijskim oznakama mučkaraca koji su bili zlostavljani kao djeca, prenosi B92.

Na uzorku od 34 muškarca, od kojih su svi učestvovali u dugoročnoj studiji Harvarda, 22 su bili žrtve neke vrste zlostavljanja. 

Nučnici su ispitali hemijski proces koji se naziva metilacija u DNK iz uzoraka sperme i primetili razlike kod onih koji su bili žrtve i onih koji nisu. 

Koliko je dugoročan fizički uticaj traume pokazuje prisustvo promena u ćelijama sperme čije se nasleđe može prenositi generacijama. 

Metilacija je proces pomoću koga se struktura koja se naziva metil grupa dodaje u vezu sa DNK i može djelovati kao "prekidač" na genomima. 

Iako su oznake metilacije na DNK opisane kao "molekularni ožiljci" istina je da je pozitivan ili negativan uticaj ovog procesa i dalje u velikoj mjeri misteriozan kod ljudi. 

Međutim, ekstenzivni eksperimenti kod miševa sugerišu da metilacija može, kada udari u ćelije sperme, prenijeti zdravstvene probleme potomstvu. 

Ako se ovaj efekat dosljedno vidi u većim studijama i može se detaljnije objasniti, naučnici sugerišu da bi ona mogla imati praktične primjene u pravnom okviru. 

Moguće je da pronađene korelacije između metilacije i zloupotrebe djece mogu dati procentualnu vjerovatnoću da je došlo do zloupotrebe. 

Naučnik sa Harvarda koji je učestvovao u ovom istraživanju je rekao da postoji potreba da se repliciraju njihovi nalazi, ali je studiju opisao kao korak ka utvrđivanju dugoročnog uticaja zloupotreba koji može nadmašiti generacije.