Usput je Ministarstvo to njihovo školovanje uz noćni, dopunski i prekovremeni rad, okarakterisalo kao namet na Klinički Centar jer specijalizanti u njemu stiču znanja koja će primjenjivati u drugim bolnicama, u drugim gradovima i nad drugim pacijentima. Onima kojima je Klinički Centar matična ustanova, njima se uredno plaća sve ono što je njihovim kolegama zakinuto.

Tako dvojica specijalizanata kardioohirurgije dežuraju noćnu smjenu u Urgentnom Centru Kliničkog Centra, jednom je matična ustanova Klinički Centar a drugom Opšta Bolnica Berane. Obojica uče ali samo jedan zarađuje učeći. Drugom je, zahvaljujući Ministarstvu zdravlja školovanje besplatno.

Specijalizant iz Berana prima platu iz tamošnje bolnice a dopunske, noćne i prekovremene odrađuje u Kliničkom Centru, baš kao i njegov podgorički kolega. Njegov podgorički kolega specijalizant plaćen je za gore navedeno a specijalizant iz Berana nije, on eto ima privilegiju da uči.

I uči naravno, do sada je mogao da nauči da ljekari nijesu svi isti iako im je Ministarstvo isto. Da nekima znanje treba da bude jedina satisfakcija dok drugi za isto mogu i da zarade. A škola nije skupa, koliko god da se za nju plati...

A ti isti specijalizanti koji u Kliničkom Centru uče da bi liječii neke druge ljude u nekim drugim bolnicama, a ne u Kliničkom Centru, odvojeni su od svojih porodica, plaćaju stanove po Podgorici iako rijetko u njih ulaze od noćnih, dopunskih i prekovremenih, vjerovatno su zahvalni Ministarstvu što im je omogućilo da besplatno uče i gledaju kolege koji će ostati u Kliničkom Centru kako pri tom zarađuju.

Inače, spacijalizanti u Kliničkom Centru rade noću, prekovremeno i dopunski ne zbog toga što postoje znanja iz medicine koja se stiču samo noću, samo prekovremno ili uz dopunu, već zbog toga što najčešće mijenjaju ljekare specijaliste kojih fali i samom Kliničkom Centru. Pregledaju pacijente, uspostavljaju dijagnoze i propisuju terapije pečatima ljekara specijalista koji nijesu prisutni. To je očigledno zakonito Ministarstvu zdravlja, a nije zakonito platiti specijalizanta iz Berana za gore navedeni rad. 

To što rade isti posao a za Ministarstvo nijesu isti, svrstava ljekare specijalizante u Kliničkom Centru u dvije kategorije. One koji žive u Podgorici i rade u Kliničkom Centru i one koji ne žive u Podgorici i zaposleni su u drugim zdravstvenim ustanovama. Ovi prvi očigledno vrijede više samim tim što će nakon specijalizacije ostati u Podgorici i raditi u Kliničkom Centru, dok ovi koji ne žive u Podgorici a biće ljekari specijalisti u nekom drugim crnogorskim gradovima treba da shvate da, ko je Ministarstvu daleko od očiju daleko mu je i od srca. A i to je škola. 

To što im je Ministarstvo isto, a ljekari na specijalizaciji nijesu isti, jeste rad u korist svoje štete. Svoje, odnosno naše. Jer ljekari specijalizanti sada uz medicinska znanja uče kako stoje stvari unutar samog sistema. Ako hoće da nešto vrijede ili da ih plate onda treba da su u Podgorici. Oni koji očigledno manje vrijede i ne zaslužuju da se plate moći će da rade u ostatku...

Ostatku za zdravlje...