Kako ističe, od neuspjelih dogovora, propalih sastanaka, izbornih poraza i faze zatišja došlo se do potpune politčke dezorjentacije, koja se, prema njegovom mišljenju, ogleda i u načinu na koji opozicija komunicira sa javnošću

“Očigledno, opozicione partije su pogrešno razumjele da hiperprodukcija besmislenih saopštenja na dnevnom nivou može da nadomjesti napuštanje skupštinskih klupa. Uvjereni da su građani Crne Gore kratkog pamćenja, opozicionari iz dana u dan upadaju u komunikacione zamke koje sami sebi postavljaju, demantujući se međusobno i plasirajući populističke poruke koje se mijenjaju zavisno od prilike. Od osnovne potrebe da se javnosti saopšte važne činjenice, crnogorska opozicija je to pretvorila u svoj jedini način djelovanja, podižući svakodnevno zaglušujuću buku i zamagljujući stvarnost u kojoj se nalaze”, navodi Anđušić.

Prema njegovim riječima, nerad i neodgovornost opozicije koštala je građane više od tri miliona eura.

“Prema nedavnim podacima Skupštine Crne Gore za prethodnu godinu, plate bojkotaša težile su oko 800.000 eura. Kada na ovu stavku dodamo iznose naknada poslaničkim klubovima i ostale lične troškove opozicionih poslanika iskorišćene u sve, samo ne u svrhu svog posla, onda dolazimo do ove zaista fantastične cifre koja nastavlja da raste iz dana u dan. Ironično,  kompletan ovaj karavan prvenstveno brinu troškovi stimulansa onih koji su za svo to vrijeme nadoknadjivali njihov nerad i neodgovornost”, dodaje Anđušić.

Za njega je nezaobilazan i ssponzorisani i po inerciji demagoški marketing onih koji su se odrekli svojih dobro poznatih imaginarnih troškova.

“To zaista, u najmanju ruku, djeluje neukusno. Uzimati novac od poreskih obveznika i objašnjavati PR tekstovima da se to čini u njihovu korist je bestidno i krajnje nemoralno. U iščekivanju novih samodestruktivnih faza i demagoških pokušaja opravdavanja, obmanuti građani nastavljaju da iskorišćavaju svaku dolazeću priliku da ovakav pristup opozicije neumoljivo kazne”, zaključuje Anđušić.