Ni Branko Hajduković ni Đorđije Blažić ni Vasilije Miličković ne kotiraju se u crnogorskom javnom mnjenju lošije od imena sa kojima ovih dana mediji spekulišu da slove za one oko kojih se crnogorska opozicija dogovara.

To što crnogorski opozicioni lideri najlakše nalaze falinke svakom kog neko predloži kao kandidata oko čijeg bi se imena mogla okupiti razjedinjena crnogorska opozicija, najbolje govori o strahu koji imaju od nastupajućih predsjedničkih izbora, konstatuje politički analitičar Srđa Vukadinović za Kodex.

“Velika lutanja samo kriju strah crnogorske opozicije od rezultata predsjedničkih izbora. Ko god bio kandidat DPSa on će ove izbore dobiti, ne zbog snage DPSa već zbog ponašanja lidera opozicije. Njihove svađe, sujete, razjedinjenost…upravo su razlozi zbog kojih, ko god da bude kandidat DPSa, pobjeđuje u predsjedničkoj trci”, konstatuje Vukadinović za Kodex.

Sada je na sceni, smatra Vukadinović, politička igranka opozicionih lidera u traženju falinki svakom ko bi se pomenuo kao mogući jednistveni opozicioni kandidat. I odnos onih koji u medijima slove kao mogući kandidati za predstavnika opozicije u predsjedničkoj trci, jasno govore da opozicija bira samo da ne bi izabrala.

“Ozbiljni ljudi ne bi prihvatili kandidaturu ovakve opozicije jer im je jasno da nemaju šanse. Niti bi ozbiljni ljudi, ni kod nas ni u Svijetu, prihvatili da gube svoj lični i profesionalni kredibilitet na ovakav način. Jer u izbornu trku se ulazi sa ozbiljnim timom, ozbiljnim namjerama i željom i šansama za pobjedu”, konstatuje  Vukadinović za Kodex.

Kako sve više postaje jasno da se zajednički kandidat opozicije bira po principu “birala birka”, sve je očiglednije i da ga neće biti. Profesor Vukadinović ipak smatra da o tom ne treba licitirati iako se stvari mogu završiti tako da se opozicija ne dogovori.

“Onda će se svako pojaviti sa nekim svojim kandidatom i svi će zajedno doživjeti poraz”, kaže politički analitičar Srđa Vukadinović.  

Što će opet biti novi povod nekim novim  opozicionim razmimoilaženjima a da ni ona stara nijesu sanirana. Jer da crnogorski opozicioni lideri žele da stanu iza jednog kandidata opozicije na predsjedničkim izborima onda bi ga mogli pronaći i među onima koji su najavili svoje nezavisne kandidature. Tu ima i doktora nauka i uspješnih privrednika.

Ili da na nekim od sastanaka na kojima rješavaju to pitanje predlože i jednog od njih za zajedničkog predsjedničkog kandidata. Logika politike nalaže da politički lideri istupaju ispred onih koji ih glasaju i snose odgovornost. Ali, svi su se takve mogućnosti odrekli. U igri u kojoj tri decenije gube niko neće da bude gubitnik.

Da li to znači da je legitimna i treća mogućnost? Da opozicija i nema svog kandidata na izborima?