Prema saznanjima partija, nije mali broj i opozicionih i političara iz vladajuće strukture koji imaju dvojna državljanstva.

Demokrate su, s druge strane, utvrdile i da je Saša Ječmenica, doskorašnji glavni administrator Opštine Pljevlja, sada direktor d.o.o. “Čistoća”, koji tu funkciju vrši u ime DPS, državljanin Republike Srbije.

“Mervan Avdović, odbornik DPS i direktor Srednje stručne škole u Pljevljima, državljanin je Bosne i Hercegovine, Sabrina Hadžiosmanović, odbornica DPS u SO Pljevlja, državljanka je BiH, Milko Čolović, predsjednik Odbora direktora d.o.o. “Čistoća” u Pljevljima, koji tu funkciju vrši u ime DPS, državljanin je Srbije”, navode Demokrate.

Ovakve situacije otvorile su još jednom pitanje izmjene zakona i to da li na koji način se može preventivno djelovati u slučaju kandidatura pojedinaca sa duplim pasošem.

Član Državne izborne komisije i bivši sekretar DIK Milisav Ćorić kaže da DIK ne može najavljivati izmjene već iz ove institucije traže ono što je zakonom propisano.

“Postoje uslovi propisani Zakonom, da li ima dvojno državljanstvo nije ono što DIK traži. Donošenjem uvjerenja da je državljanin Crne Gore, ispunjen je uslov za kandidovanje”, rekao je Ćorić za VN.

Na nekim drugim organima je, kaže on, da izvrše provjeru, ali DIK ne može da traži izjavu da neko nije državljanin neke druge države.

“Pojedini su stekli državljanstva pod uslovima koji nisu sporni, ali svako lice koje ima crnogorsko državljanstvo ispunjava uslove. Suština je da DIK i OIK mogu da traže samo dokumenta propisana zakonom i ukoliko su ispunjeni uslovi onda se može govoriti o kandidaturi. Ukoliko se utvrdi kršenje zakona može doći do prestanka mandata, ali to je predmet rada drugih organa i to je okolnost koja je nastala kasnije”, zaključio je Ćorić.

Sa druge strane, direktor Građanske alijanse Boris Raonić smatra da je u posljednje vrijeme isplivalo previše ovakvih slučajeva na obje strane.

“Na ovu temu su svi žmurili na oba oka. Očigledno je da imamo previše ovakvih slučajeva na svim stranama. I savjetnik premijera i ambasador Crne Gore i poslanik vlasti i brojni u opoziciji i reprezentativci. To su javne tajne, koje su do sada svima odgovarale da se o njima ne priča”, kaže Raonić u izjavi VN.

Dodaje da su pred crnogorskim zakonodavstvom dvije mogućnosti.

“Ili da mijenjamo zakon i dozvolimo dvojna državljanstva ili da budemo ozbiljna država koja sprovodi svoje zakone, a za to ima više modela. Jedna od njih je izjava o državljanstvu, čije kršenje može biti osnov za krivično gonjenje i oduzimanje funkcije”, zaključuje Raonić.

Crnogorsko državljanstvo stiče se porijeklom ili rođenjem. Crnogorski državljanin koji je na dan 3. juna 2006. godine imao i strano državljanstvo, ima pravo da ga zadrži, kao i crnogorsko. Svaki ostali slučaj dvojnog državljanstva pojedinaca koji su javni funkcioneri predstavlja kršenje zakona.

Komentarišući sve jače sumnje da jedan broj funkcionera državne i lokalne crngorske administracije ima i krije posjedovanje drugog državljanstva, direktorica Centra za građansko obrazovanje Daliborka Uljarević kaže da to nije pošteno prema građanima koji su, ne znajući, dali povjerenje funkcioneru koji ima rezervnu opciju ili rezervnu državu.

“Ne smije biti niti nedoumice da je država u kojoj je neko javni funkcioner, tom istom funkcioneru samo rezervna država. Ona jednostavno mora biti jedna jedina u službi čijeg javnog interesa će posvećeno raditi. Zato smatram da je neprihvatljivo da bilo koji javni funkcioner ima drugo državljanstvo nezavisno od toga da li mu to dozvoljava zakonska norma ili ne. Jer prosto nije pošteno prema građanima, koji su opredijelili da svoju budućnost grade u jednoj državi i u toj državi dali povjerenje nekom da u njihovo ime unapređuje javne politike i procese donošenja odluka, a da taj neko ima i neku rezervnu opciju. Jer je tu demonstriran visok stepen političke neodgovornosti i licemjerja”, kaže Uljarević za Radio Slobodna Evropa.

Sistemsku provjeru posjedovanja dvojnog državljanstva kod funkcionera, crnogorski MUP nikada nije obavljao.

Zato je Uljarević iznijela konkretan predlog.

“Možda bi jedno od rješenja bilo, da prosto javni funkcioneri, pod punom moralnom i krivičnom odgovornošću, prilikom preuzimanja određene funkcije potpisuju, između ostalog, izjavu – da nemaju državljanstvo druge države. Naročito kada ih dosadašnje zakonske norme nisu ograničile ili su bile isuviše uopštene, kako su to neki interpretirali”, zaključila je ona.

Izvor:Cdm