Umjetnica svoj postupak gradi u vremenu svakodnevnog nastanka novih fontova, a polazište za rad nalazi u kulturnoj istoriji, prije svega u opusu Petra II Petrovića Njegoša, donoseći kroz dizajn svojevrsnu vizuelnu interpretaciju originalnog rukopisa “Gorskog vijenca”, koji se čuva u Njegoševom muzeju – Biljardi na Cetinju, pojašnjavaju u Ministarstvu kulture.

Tokom svog boravka u Beču 1846. i 1847. godine, Njegoš je u štampariji jermenskog monaškog reda Mehitarista objavio svoje najveće i najznačajnije djelo “Gorski vijenac”, podsjećaju iz tog resora-

“Gorski vijenac” preveden je na sve evropske jezike, kineski, japanski i esperanto. Italijanski je prvi strani jezik na koji je prevođen Gorski vijenac Petra II Petrovića Njegoša, u odlomcima iste godine kada je objavljen u Beču, dok je prvi prijevod djela u cjelosti objavljen na njemačkom jeziku 1886. godine, takođe u Beču.

Institucije kulture, visokoškolskog obrazovanja i nauke u Crnoj Gori obilježiće tokom ove godine nizom događaja 170 godina od objavljivanja prvog izdanja “Gorskog vijenca”.